بسم‏الله‏الرحمن‏الرحيم
الحمد للّه‏ رب العالمين و صلّى اللّه‏ على محمد و آله أجمعين و اللعن على أعدائهم إلى يوم الدين
[معرفى سوره انفال]
هشتمين سوره قرآن كريم به ترتيب تلاوت و هشتاد و هشتمين سوره به ترتيب نزول .
انفال سوره‏اى است مدنى با 75 آيه  يا 74 يا 76  ، 1095 كلمه و 5080 حرف كه افتتاح آن بعد از افتتاح سوره بقره بوده است . برخى روايات ، آيات 30 تا 36 سوره را مكى مى‏دانند ، اما طباطبائى اين نظر را مخالف سياق آيات مى‏داند . نبودن « بسم اللّه‏ » در ابتداى سوره توبه ، كه بعد از انفال قرار گرفته ، باعث شده است كه بعضى آن دو را يك سوره بدانند . برخى از پى هم آمدن اين دو سوره را نتيجه اجتهاد عثمان شمرده ، و اين امر را توقيفى ندانسته‏اند ، اينان سوره يونس را كه در ترتيب كنونى مصحف ، بعد از توبه است . هفتمين « سور طوال » و انفال را از « مثانى » و برائت را از « مئين » دانسته‏اند . در هر حال ، اين دو سوره با هم به « قرينتين » مشهورند .
نام سوره از كلمه « انفال » در آيه اول اخذ شده است و مصداق نخستين آن غنيمت‏هايى است كه در جنگ بدر به دست مسلمانان افتاده است .
تمركز سوره بر ماجراى بدر تا بدان پايه است كه ابن عباس آن را سوره « بدر » ناميده است .
محور موضوعى سوره « توحيد افعالى » است كه بيش از همه در آيه 17 آشكار است و منظور از آن گرفتن هرگونه استقلال از انسان و برانگيختن او به تسليم مطلق در برابر امر الهى و ايجاد اين اعتقاد است كه چون همه چيز ملك اوست و همه اختيار هم از آن اوست ، پس وظيفه انسان طاعت و تسليم است و از او جز رضا دادن به اوامر و احكام الهى و تصميمات پيامبر  صلى‏الله‏عليه‏و‏آله برنمى‏آيد ، البته چيزى كه باعث اين اطاعت و تسليم مى‏شود ، تحقق حقيقت انسان است كه نشانه‏هاى آن در آيه‏هاى 4 و3 و با تأكيد « أُوْلئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقّاً »  آيه 4  آمده است و از آن بالاتر تقواست كه نه تنها انگيزه اطاعت است ، بلكه آگاهى بخش نيز هست و فرقان ، يعنى تمييز حق از باطل و خير از شر مى‏بخشد ( آيه 29 ) . دائرة المعارف بزرگ اسلامى : ج10 ، ص397 ، مدخل « انفال » ( با اقتباس و تصرف ) .

نوشتن دیدگاه