43 « وَ كَيْفَ يُحَكِّمُونَكَ وَ عِنْدَهُمُ التَّوْراةُ فِيها حُكْمُ اللّه‏ِ ثُمَّ يَتَوَلَّوْنَ مِنْ بَعْدِ ذلِكَ وَ ما أُولئِكَ بِالْمُؤمِنِينَ»
ترجمه :
43. و چگونه تو را حَكَم [= داور] قرار مى ‏دهند و حال آنكه نزد آن‏ها تورات هست كه در او حُكْم خدا موجود است؛ پس اگر تو حكم فرمودى، آن‏ها بعد از حكم تو اعراض مى  ‏كنند و اين‏ها ايمان نخواهند آورد.
تفسير :
[ آنان از پيامبر ، حكمى مطابق رأى خود مى ‏خواهند ]
«وَ كَيْفَ يُحَكِّمُونَكَ» ؛ اين‏ها توقع دارند كه اگر به شما رجوع كنند مطابق هواى نفس آن‏ها حُكْم دهى بر خلاف حكم الهى كه در همين تورات محرف آن‏ها موجود است راجع به قصاص و رجم و غير اين‏ها ، اگر مى‏ خواستند بر طبق واقع حكم شود احتياج به رجوع به شما نداشتند «وَ عِنْدَهُمُ التَّوْراةُ» ، پس بعد از آنى كه فهميدند كه شما هم مطابق تورات حكم مى ‏نمايى هرگز تو را حَكَم نخواهند قرار داد و حال آنكه «فِيها حُكْمُ اللّه‏ِ» از قصاص و رجم هست، و فرق بين قوى و ضعيف و شريف و وضيع نگذارده.
«ثُمَّ يَتَوَلَّوْنَ مِنْ بَعْدِ ذلِكَ» ؛ يعنى پس از رجوع به شما و فهميدند كه ملاحظه در كار نيست و شما هم اگر حكم نمايى همان مطابق تورات است از شما اعراض كردند.
«وَ ما أُولئِكَ بِالْمُؤمِنِينَ»، علت آن اين است كه اين‏ها ، نه ايمان به تورات دارند، ـ اگر داشتند اين قدر دست تحريف در آن دراز نمى‏ كردند و اين اندازه احكام او را كتمان نمى ‏كردند و البته به سبب بشاراتى كه در او [= تورات] به وجود مبارك پيغمبر صلى‏ الله‏ عليه ‏و‏ آله بود به پيغمبر ايمان مى ‏آوردند ـ و نه ايمان به شما دارند كه حكم شما را لازم الاتباع بدانند و لازم الاجرا ، با اينكه از هر جهت حجت بر آن‏ها تمام است ، هم به حس و وجدان معجزات شما را مشاهده كردند ، بالاخص قرآن كه‏ اعظم معجزات است و هم بشاراتى كه در كتب انبيا در مرئى [= مقابل ديدگان] و منظر آن‏ها بود ؛ ولى عناد و عصبيت قوميت و لجاجت و حب جاه و مال و متابعت هوا و هوس موانع قويه است از ايمان آوردن .
خذلهم اللّه‏ كما خذلهم، و لعنهم اللّه‏ كما لعنهم، و عذّبهم اللّه‏ كما عذّبهم ، و كلّ من كان مثلهم أو فوقهم أو دونهم من الكفّار. 

نوشتن دیدگاه