132 «وَ للّه‏ِِ ما فِى السَّمواتِ وَ ما فِى الْأَرْضِ وَ كَفى بِاللّه‏ِ وَكِيلاً»
ترجمه :
132. و از براى خداست آنچه در آسمان‏ها و آنچه در زمين است و كافى است خداوند تبارك و تعالى از براى وكالت.
[در علت سه بار تكرار «للّه‏ ما فى السموات وما فى الارض» و وصيت به تقوا]
سؤال:
وجه تكرار اين جمله «وَ للّه‏ِِ ما فِى السَّمواتِ وَ ما فِى الْأَرْضِ» در اين دو آيه شريفه سه مرتبه براى چيست؟
جواب:
اين جمله مدرك و مثبت و علت سه مطلب مهم است و سه موضوع بزرگ:
1 . لزوم تقوا، زيرا كسى كه جميع آنچه در آسمان‏ها و در زمين ملك اوست و در تحت قدرت اوست و همه نوع تصرفى مى ‏تواند بكند، به حكم عقل لازم است اطاعت او و ترك مخالفت او و پرهيز از سخط و غضب و عذاب او.
2 . آنكه كسى كه همچه ملكيتى دارد، خردلى احتياج در ساحت قدس او نيست و غنى بالذات است.
3 . كسى كه چنين قدرت و ملكيتى دارد، كافى است براى هر امرى و بايد فقط به او متوجه شد و امور را واگذار به او نمود. «وَ كَفى بِاللّه‏ِ وَكِيلاً» ؛ اكرم الاكرمين، ارحم الراحمين ، خير الحافظين، ملجأ الهاربين، منجى الخائفين است.
تو كار خود به خدا وا گذار و خوش دل باش كه رحم اگر نكند مدّعى خدا بكند
تنبيه:
آنكه حديثى در موضوع تقوا در برهان از حضرت رسالت صلى ‏الله‏ عليه ‏و ‏آله نقل فرموده، چون مشتمل بر مواعظ مهمى است نقل مى ‏كنيم به مناسبت :
قال: وروي أنّ رجلاً استوصى رسول اللّه‏ صلى ‏الله‏ عليه‏ و‏ آله، فقال: « لا تغضب قطّ، فإنّ فيه منازعة ربك »، فقال: زدني ، فقال صلى ‏الله‏ عليه ‏و ‏آله: « إيّاك و ما يتعذّر منه فإنّ فيه الشرك الخفي » ، فقال: زدني، فقال صلى‏ الله‏ عليه‏ و ‏آله: « صَلِّ صلاة مودّع ، فإنّ فيه الوصلة و القربى » ، فقال: زدني ، فقال صلى ‏الله‏ عليه ‏و‏ آله: « استحي من اللّه‏ استحياءَك من صالح جيرانك، فإنّ فيه زيادة اليقين، و قد جمع اللّه‏ ما يتواصى به المتواصون من الأولين و الآخرين في خصلة واحدة و هي التقوى، قال اللّه‏ عزّ و جلّ: «وَلَقَدْ وَصَّيْنَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ وَإِيَّاكُمْ أَنِ اتَّقُوا اللّه‏َ»[1]، و فيه جماع كلّ عبادة صالحة، و به وَصَل من وَصَل إلى الدرجات العُلى و الرتبة القصوى، و به عاش من عاش بالحياة الطيبة و الاُنس الدائم، قال اللّه‏ عزّوجلّ: «إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِى جَنّاتٍ وَ نَهَرٍ * فِى مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ» »[2] .
----------------------------------------------
[1] .  سوره نساء : آيه 131 .
[2] .  روايت شده كه مردى از پيامبر خواست تا او را نصيحت بكند. پيامبر فرمود : هيچ وقت خشمگين و عصبانى نشو، چرا كه باعث خصومت و دشمنى با پروردگارت مى ‏شود. آن مرد گفت : بيشتر بگوييد. پيامبر فرمود : از كارى كه سبب عذر خواهى از آن مى‏ شود بپرهيز، زيرا شرك پنهان در آن است. گفت : بيشتر بگوييد. فرمود : همچون كسى نماز بخوان كه مى ‏خواهد اين دنيا را وداع كن، چرا كه باعث اتصال و قرب به خدا مى ‏شود. گفت : بيشتر بگوييد. فرمود : همان طور كه از بهترين دوستان و همسايگان خود حيا مى‏ كنى، از خدا نيز پروا و حيا كن، زيرا اين عمل باعث افزايش يقين مى ‏شود. به راستى كه خداوند متعال آنچه را تمام نصيحت كنندگان به آن سفارش كرده ‏اند، در يك صفت و ويژگى جمع نموده و آن تقواست، آنجا كه فرموده : « ما به كسانى كه پيش از شما به آنان كتاب داده شده و نيز به شما سفارش كرديم كه از خدا پروا كنيد». تمام كارهاى خوب در تقوا جمع شده و كسى كه به مقامات عالى و جايگاه‏ هاى بلند دست يافته، و كسى كه با حيات طيب و پاك و هم‏نشينى ابدى زندگى كرده، به وسيله تقوا بوده است. خداوند متعال مى‏ فرمايد : « به راستى كه افراد پرهيزكار در ميان باغ ‏ها و نهرها ، در قرارگاه صدق نزد پادشاهى توانا هستند » . تفسير البرهان : ج2 ، ص338 ، ح2 و مصباح الشريعة : ص162 .

نوشتن دیدگاه