نهج الفصاحه حدیث ١١٠١ تا ١٢٠٠

(زمان خواندن: 10 - 19 دقیقه)

1101 _ بين يدي السّاعة فتن كقطع اللّيل.

پيش از رستاخيز فتنه ها پديد آيد چون قطعات شب تاريك.

1102 _ البادئ بالسّلام بري ء من الكبر.

آنكه سلام آغاز مى كند از تكبر بر كنار است.

1103 _ البخيل من ذكرت عنده فلم يصلّ عليّ.

بخيل آنست كه مرا پيش او ياد كنند و بر من صلوات نفرستد.

1104 _ البذاء شؤم و سوء الملكة لؤم.

بدزبانى مايه شئامت است و بد سيرتى سرچشمه لئامت.

1105 _ البرّ حسن الخلق و الإثم ما حاك في الصّدر و كرهت أن يطّلع عليه النّاس.

نيكى خلق نيك است و گناه آنست كه بر دل ننشيند و دوست ندارى كه مردم از آن مطلع شوند.

1106 _ البرّ لا يبلى و الذّنب لا ينسى و الدّيان لا يموت اعمل ما شئت فكما تدين تدان.

نيكى كهنگى نگيرد و بدى فراموشى نپذيرد و خداى عادل نميرد هر چه ميخواهى بكن كه هر چه كنى سزايت دهند.

1107 _ البرّ ما اطمأنّ إليه القلب و اطمأنّت إليه النّفس و الإثم ما حاك في النّفس و تردّد في الصّدر و إن أفتاك المفتون.

نيكى آنست كه دل بدان آرام گيرد و روح از آن اطمينان يابد و بدى آنست كه بر دل ننشيند و دوست ندارى مردم از آن خبر دار شوند ديگران هر چه مى خواهند بگويند.

1108 _ البركة في أكابرنا فمن لم يرحم صغيرنا و يجلّ كبيرنا فليس منّا.

بركت در بزرگان ماست و هر كس بر كوچك ما رحم نكند و بزرگ ما را محترم نشمارد از ما نيست.

1109 _ البركة في نواصي الخيل.

بركت در پيشانى اسبانست.

1110 _ البركة مع أكابركم.

بركت با بزرگان شماست.

1111 _ البطانة تقسي القلب.

پرخورى دل را سخت ميكند.

1112 _ البغايا اللّاتي ينكحن أنفسهنّ بغير بيّنة.

زنانى كه بى حضور شاهد شوهر ميكنند زنا كارند.

1113 _ البكاء من الرّحمة و الصّراخ من الشّيطان.

گريه از رحمت است و فرياد از شيطانست.

1114 _ البلاء موكّل بالقول ما قال عبد لشي ء: «لا و اللَّه لا أفعله أبدا» إلّا ترك الشّيطان كلّ عمل و ولع بذلك منه حتّى يؤثمه.

بلا بسخن وابسته است. وقتى بنده اى گويد بخدا هرگز اين كار را نمى كنم شيطان همه كارها را بگذارد و سخت دلبستگى كند تا او را بگناه وادارد.

1115 _ البلاء موكّل بالمنطق فلو أنّ رجلا عيّر رجلا برضاع كلبة لرضعها.

بلا بسخن وابسته است اگر كسى ديگرى را بشير خوردن از سگى سرزنش كند از او شير خواهد خورد.

1116 _ البلاد بلاد اللَّه و العباد عباد اللَّه فحيثما أصبت خيرا فأقم.

زمين زمين خداست و بندگان بندگان خدايند، هر جا نيكى بتو رسيد اقامت گير.

1117 _ البيت الّذي يقرأ فيه القرآن يتراءى لأهل السّماء كما تتراءى النّجوم لأهل الأرض.

خانه اى كه در آن قرآن خوانده مى شود در نظر اهل آسمان چنان مينمايد كه ستارگان در نظر اهل زمين.

1118 _ تأكل النّار ابن آدم إلّا أثر السّجود حرّم اللَّه عزّ و جلّ على النّار أن تأكل أثر السّجود.

آتش جهنم آدميزاد را مى خورد جز جاى سجده را زيرا خداوند جاى سجده را بر آتش حرام كرده است.

1119 _ تبسّمك في وجه أخيك لك صدقة، و أمرك بالمعروف و نهيك عن المنكر صدقة و إرشادك الرّجل في أرض الضّلال لك صدقة و إماطتك الحجر و الشّوك و العظيم عن الطّريق لك صدقة.

لبخند تو بر روى برادرت صدقه است امر بمعروف و نهى از منكر كردنت صدقه است و رهنمائى كسى كه راه را گم كرده صدقه است و دور كردن سنگ و خار و استخوان از راه صدقه است.

1120 _ تبنون ما لا تسكنون و تجمعون ما لا تأكلون و تأملون مالا تدركون.

خانه ها ميسازيد كه در آن سكونت نميگيريد و چيزها فراهم ميكنيد كه نمى خوريد و آرزوها داريد كه بدان نميرسيد.

1121 _ تجافوا عن ذنب السّخيّ فإنّ اللَّه آخذ بيده كلّما عثر.

گناه سخاوتمند را نديده بگيريد كه هر دم بلغزد خدايش دست بگيرد.

1122 _ تجافوا عن عقوبة ذوي المروّة ما لم تكن حدّا من حدود اللَّه.

از عقوبت كردن جوانمردان درگذريد مگر آنكه حد بر آنها لازم شده باشد.

1123 _ تجاوزوا عن ذنب السّخيّ و زلّة العالم و سطوة السّلطان العادل فإنّ اللَّه تعالى آخذ بيدهم كلّما عثر عاثر منهم.

از گناه سخاوتمند و لغزش دانا و سطوت پادشاه درگذريد كه هر يك از آنها را پاى بلغزد خدايشان دست بگيرد.

1124 _ تجاوزوا لذوي المروة عن عثراتهم فو الّذي نفسي بيده إنّ أحدهم ليعثر و إنّ يده لفي يد اللَّه.

از لغزش جوانمردان بگذريد زيرا بخدائى كه جان من بدست اوست جوانمرد مى لغزد و دست او در دست خداست.

1125 _ تجد المؤمن مجتهدا فيما يطيق متلهّفا على ما لا يطيق.

مؤمن چنانست كه در كار خير هر چه تواند كوشد و هر چه را نتواند بآرزو خواهد

1126 _ تجدون من شرّ النّاس ذا- الوجهين الّذي يأتي هؤلاء بوجه و هؤلاء بوجه.

بدترين مردم شخص دوروست كه با گروهى روئى و با گروهى ديگر روى ديگر دارد.

1127 _ تحرّوا الصّدق و إن رأيتم أنّ فيه الهلكة فإنّ فيه النّجاة و اجتنبوا الكذب و إن رأيتم أنّ فيه النّجاة فإنّ فيه الهلكة.

راستى كنيد اگر چه پنداريد مايه هلاك است كه راستى مايه نجات است و از دروغ بپرهيزيد اگر چه پنداريد مايه نجات است كه دروغ مايه هلاك است.

1128 _ تحفة المؤمن الموت.

مرگ ارمغان مؤمن است.

1129 _ تحفة المؤمن في الدّنيا الفقر.

ارمغان مؤمن در اين جهان فقر است.

1130 _ تحفّظوا من الأرض فإنّها أمّكم و إنّه ليس من أحد عامل عليها خيرا أو شرّا إلّا و هي مخبرة به.

حرمت زمين را بداريد كه بمنزله مادر شماست و هر كه روى زمين كار بد يا خوبى كند، از آن خبر ميدهد.

1131 _ تخلّلوا فإنّه نظافة و النّظافة تدعوا إلى الإيمان و الإيمان مع صاحبه في الجنّة.

دندانها را تميز كنيد زيرا مايه نظافت است و نظافت باعث ايمان است و ايمان با صاحب خود در بهشت است.

1131 _ تخيّروا لنطفكم فأنكحوا الأكفاء و أنكحوا إليهم.

براى نطفه هاى خود محل مناسب انتخاب كنيد و از اشخاص همشأن خود زن بگيريد و بآنها زن بدهيد.

1132 _ تخيّروا لنطفكم فإنّ النّساء يلدن أشباه إخوانهنّ و أخواتهنّ.

براى نطفه هاى خود جاى مناسب انتخاب كنيد زيرا زنان نظير برادران و خواهران خود فرزند مى آورند.

1133 _ تخيّروا لنطفكم و اجتنبوا هذا السّواد فإنّه لون مشوّه.

براى نطفه هاى خود جاى مناسب انتخاب كنيد و از سياهان بپرهيزيد كه سياهى رنگ زشتى است.

1134 _ تداركوا الهموم و الغموم بالصّدقات يكشف اللَّه تعالى ضرّكم و ينصركم على عدوّكم.

از رنج و غمها بوسيله صدقه جلوگيرى كنيد تا خدا رنجتان را بر طرف كند و شما را بر دشمنان فيروزى دهد.

1135 _ تداووا بألبان البقر فإنّي أرجوا أن يجعل اللَّه فيها شفاء فإنّها تأكل من كلّ الشّجر.

با شير گاو مداوا كنيد زيرا من اميدوارم كه خدا در آن شفا قرار داده باشد زيرا از همه درختان ميچرد.

1136 _  تداووا عباد اللَّه فإنّ اللَّه تعالى لم يضع داء إلّا وضع له دواء غير داء واحد الهرم.

بندگان خدا امراض خود را مداوا كنيد زيرا خدا مرضى پديد نياورده جز آنكه دوائى براى آن قرار داده مگر يك درد كه پيرى است.

1137 _ تداووا فإنّ الّذي أنزل الدّاء أنزل الدّواء.

مداوا كنيد زيرا آنكه درد را فرستاد دوا را نيز فرستاد.

1138 _ تدرون ما يقول الأسد في زئيره؟ يقول: اللّهمّ لا تسلّطني على أحد من أهل المعروف.

مى دانيد شير در غرش خود چه مى گويد؟. گويد خدايا مرا بر هيچ كس از نيكوكاران مسلط مكن.

1139 _ ترى المؤمنين في تراحمهم و توادّهم و تعاطفهم كمثل الجسد اذا اشتكى عضوا تداعى له ساير جسده بالسّهر و الحمّى.

مؤمنان در مهربانى و دوستى يك ديگر چون اعضاى يك پيگرند كه وقتى عضوى بدرد آيد اعضاى ديگر آرام نگيرند.

1140 _ ترك الدّنيا أمرّ من الصّبر و أشدّ من حطم السّيوف في سبيل اللَّه عزّ و جلّ.

گذشتن از دنيا از صبر تلختر و از شكستن شمشيرها در راه خدا سخت تر است.

1141 _ ترك الوصيّة عار في الدّنيا و نار و شنار في الآخرة.

وصيت نكردن مايه ننگ اين جهان و آتش آن جهانست.

1142 _ تركت فيكم شيئين لن تضلّوا بعدهما: كتاب اللَّه و سنّتي و لن يتفرّقا حتّى يردا علىّ الحوض.

دو چيز در ميان شما گذاشتم كه با وجود آنها گمراه نخواهيد شد، كتاب خدا و روش من و از هم جدا نميشوند تا بر سر حوض بمن برسند.

1143 _ تزوّجوا النّساء فإنّهنّ يأتين بالمال.

زن بگيريد كه زنان توانگرى مى آورند.

1144 _ تزوّجوا الودود الولود فإنّي مكاثر بكم الأنبياء.

زن مهربان و بچه آور بگيريد زيرا من بكثرت شما بر ساير پيغمبران افتخار مى كنم.

1145 _ تزوّجوا فإنّي مكاثر بكم الامم و لا تكونوا كرهبانيّة النّصارى.

زن بگيريد كه من بكثرت شما بر ملل ديگر افتخار مى كنم و مانند مسيحيان راه رهبانيت پيش مگيريد.

1146 _ تزوّجوا و لا تطلّقوا فإنّ اللَّه لا يحبّ الذّوّاقين و لا- الذّوّاقات.

زن بگيريد و طلاق مدهيد زيرا خداوند مردانى را كه مكرر زن گيرند و زنانى را كه مكرر شوهر كنند دوست ندارد.

1147 _ تزوّجوا و لا تطلّقوا فإنّ الطّلاق يهتزّ منه العرش.

زن بگيريد و طلاق مدهيد زيرا عرش از وقوع طلاق مى لرزد.

1148 _ تساقطوا الضّغائن.

كينه ها را دور بيندازيد.

1149 _ تسحّروا فإنّ في السّحور بركة.

سحر خيز باشيد زيرا سحر خيزى مايه بركت است.

1150 _ تصافحوا يذهب الغلّ عن قلوبكم.

با يك ديگر دست بدهيد تا كينه از دلهاى شما برود.

1151 _ تصدّقوا فإنّ الصّدقة فكاككم من النّار.

صدقه بدهيد زيرا صدقه مايه آزادى شما از آتش جهنم است.

1152 _ تصدّقوا فسيأتي عليكم زمان يمشى الرّجل بصدقته فيقول الّذي يأتيه بها: لو جئت بها بالأمس لقبلتها فأمّا الآن فلا حاجة لي فيها فلا يجد من يقبلها.

صدقه بدهيد زيرا زمانى بيايد كه انسان براى صدقه دادن برود و آنكه صدقه را براى او برده اند گويد اگر ديروز آورده بودى قبول مى كردم اما امروز بدان حاجت ندارم و كسى را نيابد كه صدقه او را قبول كند.

1153 _ تصدّقوا و لو بتمرة فإنّها تسدّ من الجائع و تطفى ء الخطيئة كما يطفى ء الماء النّار.

صدقه بدهيد و گر چه يك خرما باشد زيرا رنج گرسنه اى را تخفيف ميدهد و گناه را خاموش ميكند چنان كه آب آتش را خاموش ميكند.

1154 _ تعافوا الحدود فيما بينكم فما بلغني من حدّ فقد وجب.

در ميان خودتان از گناهانى كه موجب مجازات است درگذريد زيرا وقتى گناهى به اطلاع من رسيد مجازات آن واجب است.

1155 _ تعافوا يسقط الضّغائن بينكم.

همديگر را ببخشيد تا كينه هايتان از ميان برخيزد.

1156 _ تعرض الأعمال على اللَّه تعالى يوم الإثنين و الخميس فيغفر اللَّه إلّا ما كان من متشاحنين أو قاطع رحم.

روز دوشنبه و پنجشنبه اعمال را بر خداوند عرضه مى دارند و خداوند گناه كسان را ميبخشد مگر گناه ستيزه جويان و كسى كه از خويشاوندان بريده باشد.

1157 _ تعرض الأعمال يوم الإثنين و الخميس على اللَّه و تعرض على الأنبياء و على الآباء و الامّهات يوم الجمعة فيفرحون بحسناتهم و تزداد وجوههم بياضا و إشراقا فاتّقو اللَّه و لا تؤذوا موتاكم.

روز دوشنبه و پنجشنبه اعمال را بر خداوند عرضه ميدارند و روز جمعه از نظر پدران و مادران مى گذرانند و از كارهاى نيك خوشحال ميشوند و چهره هايشان سفيد و روشن مى شود پس از خدا بپرهيزيد و مردگان خود را اذيت مكنيد.

1158 _ تعرّف إلى اللَّه في الرّخاء يعرفك في الشّدّة.

در موقع آسايش خدا را بشناس تا در موقع سختى ترا بشناسد.

1159 _ تعشّوا و لو بكفّ من حشف فإنّ ترك العشاء مهرمة.

شام بخوريد اگر چه مشتى خرماى پست باشد زيرا شام نخوردن مايه ضعف و پيرى است.

1160 _ تعلّموا العلم و تعلّموا للعلم السّكينة و الوقار و تواضعوا لمن تعلّمون منه.

دانش بياموزيد و با دانش وقار و آرامش آموزيد و نسبت بآموزگار خويش فروتن باشيد.

1161 _ تعلّموا ما شئتم أن تعلموا فلن ينفعكم اللَّه بالعلم حتّى تعملوا بما تعلمون.

هر چه خواهيد بياموزيد زيرا خداوند شما را از علم منتفع نكند مگر آنكه هر چه را ميدانيد بكار بنديد.

1162 _ تعوّذوا باللَّه من ثلاث فواقر: جار سوء إن رأى خيرا كتمه و إن رأى شرّا أذاعه و زوجة سوء إن دخلت عليها لسنتك و إن غبت عنها خانتك و إمام سوء إن أحسنت لم يقبل و إن أسأت لم يغفر.

از سه چيز بخدا پناه ببريد كه كمر شكن است: همسايه بد كه اگر خيرى ببيند مستور دارد و اگر بدى ببيند منتشر سازد و همسر بدى كه اگر پيش وى باشى بد زبانى كند و اگر پيش وى نباشى بتو خيانت كند و پيشواى بدى كه اگر نيكى كنى نپذيرد و اگر بدى كنى نبخشد.

1164 _ تعوّذوا باللَّه من جهد البلاء و درك الشّقاء و سوء القضاء و شماتة الأعداء.

از بلا و بدبختى و قضاى بد و سرزنش دشمنان بخدا پناه ببريد.

1165 _ تفتح أبواب السّماء في كلّ يوم اثنين و خميس فيغفر في ذلك اليوم لكلّ عبد لا يشرك باللَّه شيئا إلّا من بينه و بين أخيه شحناء.

هر روز دوشنبه و پنجشنبه درهاى آسمان گشوده مى شود و در آن روز گناهان هر كس را كه براى خدا شريك قائل نباشد ببخشند مگر آن كس كه با برادر خود دشمنى داشته باشد.

1166 _ تفتح أبواب السّماء نصف اللّيل فينادي مناد: هل من داع فيستجاب له؟ هل من سائل فيعطى؟ هل من مكروب فيفرّج عنه؟ فلا يبقى مسلم يدعو بدعوة إلّا استجاب اللَّه تعالى له إلّا زانية تسعى بفرجها أو عشار.

نيم شب درهاى آسمان را بگشايند و يكى ندا كند آيا كسى هست دعا كند تا مستجاب شود، آيا كسى هست كه چيزى بخواهد تا باو داده شود، آيا غمزده اى هست كه غمش تخفيف يابد در اين هنگام هر مسلمانى چيزى بخواهد خداوند خواهش او را مى پذيرد مگر زن زناكارى كه با ناموس خود كسب كند يا عشارى كه مال مردم بستم ميگيرد.

1168 _ تفتح أبواب السّماء و يستجاب الدّعاء في أربعة مواطن: عند التقاء الصّفوف في سبيل اللَّه و عند نزول الغيث و عند إقامة الصّلاة و عند رؤية الكعبة.

چهار موقع درهاى آسمان را بگشايند و دعاها را مستجاب كنند. هنگام تلاقى صف مبارزان در راه خدا و هنگام نزول باران و هنگام نماز و هنگام ديدار كعبه.

1169 _ تفرّغوا من هموم الدّنيا ما استطعتم فإنّه من كانت الدّنيا أكبر همّه أفشى اللَّه ضيعته و جعل فقره بين عينيه و من كانت الآخرة أكبر همّه جمع اللَّه تعالى أمره و جعل غناه في قلبه.

هر چند توانيد از غم دنيا فارغ مانيد زيرا هر كه غم جهان بيشتر خورد خداوند مالش را فراوان كند و فقر او را روبرويش نهد و هر كه غم آخرت بيشتر خورد خداوند كارش را بنظام آرد و بى نيازى او را در دلش قرار دهد.

1170 _ تفكّروا في آلاء اللَّه و لا تفكّروا في اللَّه.

در نعمتهاى خدا بينديشيد اما در باره ذات خدا مينديشيد.

1171 _ تفكّروا في الخلق و لا تفكّروا في الخالق فإنّكم لا تقدرون قدره.

در باره خلق بينديشيد و در باره خالق مينديشيد كه بكنه ذات او نتوانيد رسيد.

1172 _ تفكّروا في خلق اللَّه و لا تفكّروا في اللَّه فتهلكوا.

در باره خلق تفكر كنيد و در باره خدا تفكر مكنيد كه هلاك خواهيد شد.

1173 _ تفكّروا في كلّ شي ء و لا تفكّروا في ذات اللَّه.

در همه چيز بينديشيد ولى در ذات خدا مينديشيد.

1174 _ تقبّلوا لي بست أتقبّل لكم بالجنّة إذا حدّث أحدكم فلا يكذب و إذا وعد فلا يخلف و إذا ائتمن فلا يخن غضّوا أبصاركم و كفّوا أيديكم و احفظوا فروجكم.

شش چيز را براى من تعهد كنيد تا بهشت را براى شما تعهد كنم، وقتى كه يكى از شما سخن گويد دروغ نگويد و هنگامى كه وعده دهد تخلف نكند و وقتى امانت به او سپارند خيانت نكند، ديده خود را ببنديد و دست خود را نگه داريد و عورت خود را محفوظ داريد.

1175 _ تقرّبوا إلى اللَّه ببغض أهل المعاصي و ألقوهم بوجوه مكفهرّة و التمسوا رضا اللَّه بسخطهم و تقرّبوا إلى اللَّه بالتّباعد منهم.

بوسيله دشمنى گناهكاران به خدا نزديك شويد و با آنها با چهره هاى عبوس ديدار كنيد و خشنودى خدا را در ناخشنودى آنها بجوئيد و بوسيله دورى از آنها بخدا تقرب جوئيد.

1176 _ تمام البرّ أن تعمل في السّرّ عمل العلانية.

كمال نيكى آنست كه در نهان همان كنى كه آشكارا ميكنى.

1177 _ تمسّحوا بالأرض فإنّها بكم برّة.

زمين را مسح كنيد كه نسبت به شما نيكست.

1178 _ تناصحوا في العلم و لا يكتم بعضكم بعضا فإنّ الخيانة في العلم أشدّ من الخيانة في المال.

در كار دانش يار هم ديگر باشيد و دانش خود را از يك ديگر پوشيده مداريد كه خيانت در علم بدتر از خيانت در مالست.

1179 _ تناكحوا تكثروا فإنّي أباهي بكم الامم يوم القيامة.

ازدواج كنيد تا عده شما بسيار شود زيرا من در روز رستاخيز بفزونى شما بر امتهاى ديگر افتخار مى كنم.

1180 _ تنام عيناى و لا ينام قلبي.

چشمان من بخواب ميرود ولى دلم بخواب نميرود.

1181 _ تنزّهوا من البول فإنّ عامّة عذاب القبر منه.

از بول بپرهيزيد زيرا بيشتر عذاب قبر از آن است.

1182 _ تنظّفوا بكلّ ما استطعتم فإنّ اللَّه تعالى بنى الإسلام على النّظافة و لن يدخل الجنّة إلّا كلّ نظيف.

هر چه مى توانيد پاكيزه باشيد زيرا خداوند اسلام را بر پاكيزگى نهاده و جز مردم پاكيزه كسى ببهشت نميرود.

1183 _ تنكح المرأة لأربع، لمالها، و لحسبها و لجمالها و لدينها فاظفر بذات الدّين تربّت يداك.

زن را براى چهار چيز گيرند، مال و شرف و جمال و دين و تو زن دين دار بجوى.

1184 _ تواضع للمحسن إليك و إن كان عبدا حبشيّا و انتصف ممّن أساء إليك و إن كان حرّا قرشيّا.

هر كه با تو نيكى كند با وى متواضع باش و گر چه برده حبشى است و هر كه با تو بدى كند از او انتقام بگير و گر چه آزاد قرشى است.

1185 _ تواضعوا لمن تعلّمون منه و تواضعوا لمن تعلّمونه و لا تكونوا جبابرة العلماء.

با استاد و با شاگرد خود تواضع كنيد و دانشمندان سركش مباشيد.

1186 _ تواضعوا و جالسوا المساكين تكونوا من كبراء اللَّه و تخرجوا من الكبر.

فروتنى كنيد و با فقيران بنشينيد تا در پيش خدا بزرگ باشيد و از تكبر بركنار مانيد.

1187 _ توبوا إلى اللَّه تعالى فإنّي أتوب إليه كلّ يوم مائة مرّة.

از خدا بخشش بخواهيد زيرا من هر روز صد بار از او بخشش ميخواهم.

1188 _ توبوا إلى ربّكم من قبل أن تموتوا و بادروا بالأعمال الزّاكية قبل أن تشغلوا.

پيش از آنكه مرگ فرا رسد توبه كنيد و پيش از آنكه گرفتار شويد كارهاى نيك انجام دهيد.

1189 _ تهادوا تحابّوا فإنّ الهديّة تضعّف الحبّ و تذهب بغوائل الصّدر.

هديه به يك ديگر بدهيد تا رشته محبتتان استوار شود زيرا هديه محبت را بيافزايد و كينه و كدورت را از ميان ببرد.

1190 _ تهادوا تردادوا حبّا و هاجروا تورثوا أبنائكم مجدا و أقيلوا الكرام عثراتهم.

هديه به يكديگر بدهيد تا محبت تان افزون شود و مهاجرت كنيد تا براى فرزندان خود بافتخار بجا ارث نهيد و از لغزش بزرگان درگذريد.

1191 _ تهادوا إنّ الهديّة تذهب و خز الصّدر و لا تحقرنّ جارة لجارتها و لو شقّ فرسن شاة.

هديه به يكديگر بدهيد زيرا هديه دلگيرى را از ميان ميبرد و هديه را اگر چه يك قطعه پارچه بز باشد حقير نشماريد.

1192 _ تهادوا فإنّ الهديّة تذهب بالسّخيمة و لو دعيت إلى كراع لأجبت و لو أهدي إلىّ كراع لقبلت.

هديه بيكديگر بدهيد كه هديه دلگيرى را از ميان ميبرد اگر مرا به كت گوسفندى دعوت كنند ميروم و اگر كت گوسفندى بمن هديه دهند مى پذيرم.

1193 _ تهادوا فإنّ الهديّة تضعّف الحبّ و تذهب بغوائل الصّدر.

هديه بيكديگر بدهيد زيرا هديه محبت را فزون ميكند و دل گيرى ها را از ميان ميبرد.

1194 _ التّائب من الذّنب كمن لا ذنب له و إذا أحبّ اللَّه عبدا لم يضرّه ذنب.

كسى كه از گناه توبه كند چنانست كه گناه نكرده باشد و وقتى خدا بنده اى را دوست داشت گناه او را زيان نميرساند.

1195 _ التّائب من الذّنب كمن لا ذنب له و المستغفر من الذّنب و هو مقيم عليه كالمستهزئ بربّه و من آذى مسلما كان عليه من الذّنوب مثل منابت النّخل.

كسى كه از گناه توبه كند چنانست كه گناه نكرده باشد و كسى كه از گناه آمرزش طلبد و باز مرتكب آن شود چنانست كه پروردگار خويش را مسخره كند و هر كه مسلمانى را آزار رساند گناهش باندازه نخلستانهاست.

1196 _ التّاجر الأمين الصّدوق المسلم مع الشّهداء يوم القيامة.

تاجر درستكار راست گوى مسلمان روز رستاخيز با شهيدان است.

1197 _ التّاجر الصّدوق الأمين مع النّبيّين و الصّدّيقين و الشّهداء.

تاجر راستگوى درستكار با پيمبران و صديقان و شهيدانست.

1198 _ التّاجر الصّدوق لا يحجب من أبواب الجنّة.

براى تاجر راستگوى بر درهاى بهشت حجابى نيست.

1199 _ التّاجر الجبان محروم و التّاجر الجسور مرزوق.

تاجر كم دل حرمان برد و تاجر پر دل روزى خورد.

1200 _ التّاجر ينتظر الرّزق و المحتكر ينتظر اللّعنة.

تاجر در انتظار روزيست و محتكر در انتظار لعنت.

نوشتن دیدگاه

تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

مؤسسه جهانی سبطین علیهما السلام

loading...
اخبار مؤسسه
فروشگاه
درباره مؤسسه
کلام جاودان - اهل بیت علیهم السلام
آرشیو صوت - ادعیه و زیارات عقائد - تشیع

@sibtayn_fa





مطالب ارسالی به واتس اپ
loading...
آخرین
مولودی
سخنرانی
تصویر

روزشمارتاریخ اسلام

1 ذی قعده

١ـ ولادت با سعادت حضرت فاطمه معصومه(سلام الله علیها)٢ـ مرگ اشعث بن قیس٣ـ وقوع جنگ بدر صغری ١ـ...


ادامه ...

11 ذی قعده

میلاد با سعادت حضرت ثامن الحجج، امام علی بن موسی الرضا (علیهما السلام) روز یازدهم ذیقعده سال ١٤٨...


ادامه ...

15 ذی قعده

كشتار وسیع بازماندگان بنی امیه توسط بنی عباس در پانزدهم ذیقعده سال ١٣٢ هـ.ق ، بعد از قیام...


ادامه ...

17 ذی قعده

تبعید حضرت موسی بن جعفر (علیهما السلام) از مدینه به عراق در هفدهم ذیقعده سال ١٧٩ هـ .ق....


ادامه ...

23 ذی قعده

وقوع غزوه بنی قریظه در بیست و سوم ذیقعده سال پنجم هـ .ق. غزوه بنی قریظه به فرماندهی...


ادامه ...

25 ذی قعده

١ـ روز دَحوالارض٢ـ حركت رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) از مدینه به قصد حجه...


ادامه ...

30 ذی قعده

شهادت امام جواد (علیه السلام) در روز سی ام ذی‌قعده سال ٢٢٠ هـ .ق. شهادت نهمین پیشوای شیعیان...


ادامه ...
0123456

انتشارات مؤسسه جهانی سبطين عليهما السلام
  1. دستاوردهای مؤسسه
  2. سخنرانی
  3. مداحی
  4. کلیپ های تولیدی مؤسسه

سلام ، برای ارسال سؤال خود و یا صحبت با کارشناس سایت بر روی نام کارشناس کلیک و یا برای ارسال ایمیل به نشانی زیر کلیک کنید[email protected]

تماس با ما
Close and go back to page