حرز (بكسر حاء)، موضع محكم و حصين است. و در شرع، امرى است كه معد براى محفوظ نگه داشتن اموال است. در عادت و عرف مانند خانه، خيمه.[1]
حرز به معانى زير نيز مى‏باشد:
1- جاى استوار، پناهگاه 2- بهره، حظ، نصيب3- دعايى كه بر كاغذى نويسند و با خود دارند، بازوبند، چشم‏آويز، تعويذ.[2]
در بين ادعيه وارده در كتب دعا به دعاهائى برخورد مى‏كنيم كه با تمسك به بعضى از اسماء و صفات خدا قلعه‏اى معنوى و حصن حصين در برابر حوادث و آفات براى انسان فراهم مى‏كنند. اينگونه دعاها معروف به حرز مى‏باشند. معمولا همه ائمه و پيشوايان دينى داراى حرزهاى مخصوص مى‏باشند از جمله حرز حضرت زهرا (سلام الله علیها) اين عبارات از اين دعاست:
بسم اللَّه الرحمن الرحيم يا حى يا قيوم برحمتك استغيث فأغثنى و لا تكلنى الى نفسى طرفه عين ابدا و اصلح لى شأنى كله.[3]
اللَّهم بحقِّ العرش و من علاه، و بحقِّ الوحى و من اوحاه، و بحقِّ النَّبى و من نبَّاه، و بحقِّ البيت و من بناه، يا سامع كلِّ صوتٍ، يا جامع كُلِّ فوتٍ، يا بارى‏ءَ النُّفوس بعدالمَوت، صلِّ على محمَّدٍ و اهل بيته، و اتنا و جميع المؤمنين والمؤمنات فى مشارق الارض و مغاربها، فرجاً من عندك عاجلاً، بشهاده ان لا اله الا اللَّه و اَنَّ محمداً عبدك و رسولك، (صلی الله علیه و آله و سلم)، و على ذريَّته الطَّيبين الطَّاهرين، و سَلَّمَ تسليماً كثيراً.
--------------------------------------------------------------
[1]- فرهنگ معارف اسلامی، ج2، ص 250
[2]- فرهنگ معين.
[3]- فاطمه زهرا (سلام الله علیها)شكوفه عصمت، ص 228.

نوشتن دیدگاه