در حدیث مفضل وقتی امام صادق (صلوات الله علیه) كیفیت ورود حضرت محسن (صلوات الله علیه) را به رجعت توضیح می دهد ؛ احوال حضرت فاطمه (صلوات الله علیها) را در مظلومیت حضرت محسن (علیه السلام) نیز چنین بیان می فرماید:
مادرش حضرت فاطمه (صلوات الله علیها) در حالی كه می گرید، فریاد می زند :
(هذا یومكم الذی كنتم توعدون)
این همان روزی است كه به شما وعده داده شده.
در همان حدیث پس از بیان برخی از احوال حضرت محسن (صلوات الله علیه) آمده كه مفضل گفت :
یا مولای ثم ماذا ؟ فقال الصادق (صلوات الله علیه) : تقوم فاطمه (صلوات الله علیها) بنت رسول الله (صلی الله علیه وآله) فتقول : اللهم انجز وعدك و موعدك لی فیمن ظلمنی و غصبنی و ضربتی و جزعنی بكل اولادی[1]
مولای من !بعد از آن چه می شود؟ امام صادق (صلوات الله علیه) فرمود : حضرت فاطمه (صلوات الله علیها) دختر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بلند می شود و می گوید :پروردگارا ! جاری فرما وعده و موعد خود را برای افرادی كه به من ظلم كردند وحقم را غصب كردند و مرا زدند و نسبت به تمام فرزندانم بی صبر و غمگین ساختند.
/-_-//-_-//-_-//-_-//-_-//-_-//-_-//-_-//-_-//-_-//-_-//-_-/
[1] :الهدایه الكبری 418 ، بحار 53 : 23 – 24 .
