الهى چون در تو مى نگرم از آنچه خوانده ام شرم دارم.
***
روز عرفه، روز معرفت، روز زدودن قلب از غبار عصیان و روز خدا و خدایی شدن است.
***
روز عرفه، روز رویش گلستان رحمت، روز نگین انگشتری ذی الحجه و روز دعا و استجابت دعا است.
***
روز عرفه، روز اشک و ناله، روز حسین و حسینی شدن و روز شکستن بت های درون است.
***
روز عرفه، روز بریدن از خاک و پیوند با افلاک و روز توسل به مقام ربوبیت حضرت حق است.
***
روز عرفه، روز رسیدن به غایت آمال عارفان و روز همجواری با عرش الهی است.
***
عرفه روزی است كه خدا درهای مغفرت و بخشش و رحمتش را بر روی بندگان خود آنان می گشاید.
***
روز عرفه، روزی است كه حق تعالی بندگان خویش را به عبادت و اطاعت خود دعوت كرده و از آن سوی سفره جود خود را برای آنها گسترانیده است.
***
روز عرفه، روزی است كه در‌های آسمان را برای پذیرش تضرع‌های عاشقانه‌ بندگان ذات اقدس الهر می‌گشایند .
***
روز عرفه ، روز نیایش و روز بارش چشم های خاکیان بر شما آسمانیان مبارک باد و التماس دعا در لحظات قشنگ خلوتتان
***
دل در جوشش ناب عرفه، وضو می گیرد و در صحرای تفتیده عرفات، جاری می شود. آن جا که ایوان هزار نقش خداشناسی است.
***
می‎خواهم در ابری‎ترین لحظه‎ها فریاد بزنم و از باران عرفه سیراب شوم.
***
روز عرفه، روز بی پیرایگی و آراستگی در عرفات خدا و روز زمزمه رازمندی های حسین و روز برخورد اشک و لبخند است.
***
در زلال آفتاب نگاه خداوند، قنوت عشق را عاشقانه به زمزمه می نشینیم، در روز عرفه که سجاده ای به وسعت هستی گسترده است.
***
خدایا! آن‌گاه که جان ها و اندیشه ها از نسیم فرح‌بخش نام و یادت سرشار است، بگذار در برکه عرفه، خود را از زنگار غفلت و معصیت شست‌وشو دهیم.
***
در روز عرفه، دست های خود را به سوی آن بی نیاز بالا می بریم و پیوسته دعا می کنیم: خدایا! غروب این روز را با غروب گناهانمان یکی گردان.
***
روز عرفه، بر عارفان حق، آنان که از خیمه وجود خویش بیرون می آیند و با آتش شوق و اشتیاق وصال، به دعا و نیایش متوسل می شوند، خجسته باد.
***
در روز عرفه، به عرفان خالص خدایی بازمی گردیم و نگاه عاشقان را برای همیشه به آسمان بندگی پیوند می زنیم.
***

آیا در رؤیاهایتان، سبکبالی و لذت پرواز روح را احساس کرده اید؟ عرفه، رؤیایی است که به حقیقت می پیوندد.
***
عرفه، روز بازگشت است؛ بازگشت به آغوش مهربان خدا. عرفه، روزی است که ناامیدی از درگاه خدا رخت برمی بندد.
***
سلام بر عرفه که جانمان را به رایحه و خنکای نسیم نوازش می دهد.
***
خدایا از اعماق وجودم تو را صدا می‌زنم و از تو یاری می‌خواهم ای رحمت كننده و ای گشایش‌گر
***
خدایا! كمكم كن تو را به خاطر خودت دوست داشته باشم، نه به خاطر خودم و نه به خاطر ترس از عذاب آخرت.
***
الهى بحق خودت حضورم ده و از جمال آفتاب آفرینت نورم ده.
***
الهى راز دل را نهفتن دشوار است و گفتن دشوارتر.
***
الهى چگونه خاموش باشم كه دل در جوش و خروش است و چگونه سخن گویم كه خرد مدهوش و بیهوش است.
***
الهى ما همه بیچاره ایم و تنها تو چاره اى و ما همه هیچكاره ایم و تنها تو كاره اى.
***
الهى چون تو حاضرى چه جویم و چون تو ناظرى چه گویم.
***
الهى آن خواهم كه هیچ نخواهم.
***
الهى چون در تو مى نگرم از آنچه خوانده ام شرم دارم.
***
الهى از نماز و روزه ام توبه كردم بحق اهل نماز و روزه ات توبه این نا اهل را بپذیر.
***
الهى عقل گوید الحذر الحذر، عشق گوید العجل العجل آن گوید دور باش و این گوید زود باش.
***
الهى اگر چه درویشم ولى داراتر از من كیست كه تو دارایى منى.
***
الهى روزم را چو شبم روحانى گردان و شبم را چون روز نورانى.
***
الهى اگر ستار العیوب نبودى ما از رسوایى چه مى كردیم.
***
الهى اثر و صنع توام چگونه بخود نبالم.
***
الهى كلمات و كلامت كه اینقدر شیرین و دلنشین اند خودت چونى.
***
الهى خنك آن كس كه وقف تو شد.
***
الهى اگر گلم و یا خارم از آن بوستان یارم.
***
الهى دیده از دیدار جمال لذت میبرد و دل از لقاى ذوالجمال.
***
الهى اگر بخواهم شرمسارم و اگر نخواهم گرفتار.
***
الهى دولت فقرم را مزید گردان.
***

الهى اگر عنایت تو دست ما را نگیرد از چهل ها چله ما هم كارى برنیاید.
***
الهى خوشا آنانكه همواره بر بساط قرب تو آرمیده اند.
***
الهى خوشا آندم كه در تو گمم.
***
الهى از خواندن نماز شرم دارم و از نخواندن آن شرم بیشتر.
***
الهى در بسته نیست ما دست و پا بسته ایم.
***
الهى آنكه سحر ندارد از خود خبر ندارد.
***
الهى هر چه پیش آمد خوش آمد كه مهمان سفره توایم.
***
الهى از من آهى و از تو نگاهى.
***
الهى تو را دارم چه كم دارم پس چه غم دارم.
***
الهى تا تو لبیك نگویى كجا من الهى گویم.
***
الهى همین قدر فهمیده ام كه خدا است و دارد خدایى مى كند.
***
الهى چه عزیز است او که تو او را خواهی ور بگریزد او را در راه آریی.
***
الهی شناخت تو ما را امان و لطف تو ما را عیان.
***
کریما! گرفتار آن دردم که تو درمان آنی بنده آن ثنایم که تو سزای آنی.
***
الهی! در جلال، رحمانی؛ در کمال، سبحانی؛ نه محتاج زمانی و نه آرزومند مکانی؛ نه کس به تو ماند و نه به کس مانی؛ پیداست که در میان جانی، بلکه زنده به چیزی است که تو آنی.
***

نوشتن دیدگاه