فلک، چند نالم زدردِ فراق            دلم خون شد از دوري اشتياق
الهي نباشد به دار فنا                به درد يتيمي کسي مبتلا
که گيرد مرا از وفا در کنار؟           کند پاک از گيسوانم غبار
بگويم به او شرح غمهاي خويش    نمايم به او زخم پاهاي خويش
بگويم ببين صورتم را که چون        زسيليّ دشمن شده نيلگون
از اين درد و غم «ذاکر» خسته جان        کشد هر دم از سينه آه و فغان
عباس حسيني جوهري