ْجناب ثقة الاسلام کليني در کتاب شريف اصول کافي از امام صادق عليه السلام روايت فرموده است که :

شخصي همراه حضرت عيسي عليه السلام بود تا به دريا رسيدند و با حضرت بر روي آب راه مي رفتند و از دريا مي گذشتند - اين جاني است که در آب تصرف مي کند، اين همان جان است که مرده را زنده مي کند، و ابراء اکمه و ابرص مي نمايد و جانهاي مرده را زنده مي کند و حيات مي دهد، و هر کسي که به تعليم معارف حقه نفوس را احياء مي کند عيسوي مشرب است - آن شخص که ديد بر روي آب مثل زمين هموار عبور مي کنند. در عين عبور به اين فکر افتاد که حضرت چه مي گويد و چه مي کند که بر روي دريا اين گونه راه مي رود، ديد حضرت مي گويد: بسم الله ، از روي عجب به اين گمان افتاد که اگر خودش از تبعيت کامل بيرون آيد و مستقلا بسم الله بگويد مانند حضرت مي تواند بر آب بگذرد، از کامل بريدن همان و غرق شدن همان ، استغاثه به حضرت روح الله نمود، آن جناب نجاتش داد.(1)
منابع مقاله:
داستانهاي حکيمانه در آثار استاد حسن زاده آملي ، هيئت تحريريه انتشارات نبوغ؛
پينوشت:
1- ولايت تکويني ، ص 15.