یكى از دوستان و نزديكان مرحوم حاج ميرزا جوادآقا ملكى تبريزى، مىگويد: »مرحوم ملكى تبريزى شبها كه براى تهجد و نماز شب، به پا مىخاست، ابتدا در بستر مدتى، صدا به گريه بلند مىكرد!
سپس بيرون مىآمد و نگاه به آسمان مىكرد و آيات »ان فى خلق السموات والارض...« را مىخواند و سر به ديوار مىگذاشت و مدتى گريه مىكرد و پس از تطهير نيز كنار حوض مدتى پيش از وضو، مى
نشست و مىگريست!
خلاصه از هنگام بيدار شدن تا آمدن به محل نماز و خواندن نماز شب چند جا مىنشست و بر مىخاست و گريه مىكرد، و تا به مصلايش مىرسيد، ديگر حالش قابل وصف نبود«.(18)
آه از آن نرگس جادو كه چه بازى انگيخت
واى از آن مست كه با مردم هشيار چه كرد؟
برقى از منزل ليلى بدرخشيد سحر
وه كه با خرمن مجنون دل افكار چه كرد؟
برق عشق آتش غم در دل حافظ زد و سوخت
يار ديرينه ببينيد كه با يار چه كرد؟
___________________________________
18) رساله لقاء اللَّه، ص128.
مرحوم ملكى تبريزى و نماز شب
- بازدید: 1623