در احادیث معتبره از حضرت رسول (صلى الله علیه وآله و سلم ) منقول است که نیکو یاوریست پرهیزکارى ازمعاصى خدا توانگرى .
از حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام ) منقول است که خیرى نیست در کسى که نخواهد مالى از حلال جمع کند که بآن مال روى خود را از سؤ ال حفظ کند و قرض خود را اداء کند و باخویشان خود احسان کند.
در حدیث دیگر فرمود که استعانت بجوئید بدنیا بر آخرت و بار مردم مشوید.
از حضرت رسول (صلى الله علیه وآله وسلم ) منقول است که ملعونست کسیکه بار عیال خود را بر مردم بیندازد.
درحدیث حسن منقول است که شخصى ازحضرت صادق (علیه السلام ) پرسید که ماطلب دنیا میکنیم و دوست میداریم که مال دنیا بمارو کند فرمود که براى چه میخواهى آنرا؟ گفت براى خرج خود و عیال خود بکنم وصله رحم بکنم و تصدق وحج و عمره بکنم فرمود که مال را براى این ها کسب کردن طلب دنیا نیست طلب آخرت است .
درحدیث دیگر فرمود که توانگرى که ترا از ظلم منع نماید بهتر است ازپریشانى که تورا بر گناه بدارد.
در حدیث معتبر منقول است که شخصى از علماء اهل سنت بحضرت امام محمد باقر (علیه السلام ) رسید در روز بسیار گرمى دید که آنحضرت بر دوغلام تکیه کرده وبراه میروند گفت که شما مرد پیرى هستید از بزرگان قریش مناسب نیست که در این وقت از براى طلب دنیا بیرون آئید اگر مرگ در این حال شمارا برسد چه خواهید کرد ؟ حضرت فرمود که اگر مرگ در این حال برسد دروقتى رسیده خواهد بود که مشغول طاعت خداوند عالمیانم و کارى میکنم که خود را و عیال خود را باز دارم از سؤ ال کردن از تو وازدیگران من از آن میترسم که مرگ بسد و بر معصیت خدا باشم گفت راست گفتى میخواستم ترا پند بگویم تو مرا پند گفتى .
در حدیث معتبر از حضرت امیر المؤ منین (علیه السلام ) منقول است که حق تعالى خطاب نمود بحضرت داود که نیکو بنده بودى تو اگر از بیت المال نمیخوردى و بدست خود کسب میکردى چون این خطاب رسید حضرت داود چهل روز گریست پس حقتعالى به آهن وحى فرستاد که نرم شو براى بنده من داود، پس در دست آنحضرت نرم شد مانند موم پس هر روز یک زره بدست خود میساخت و به هزار درهم میفروخت تا آنکه سیصد و شصت زره ساخت و از بیت المال مستغنى شد.
درحدیث دیگر منقول است که حضرت صادق (علیه السلام ) احوال عمر بن مسلم را پرسید گفتند که ترک تجارت کرده است حضرت سه مرتبه فرمود که عمل شیطان است مگر نمیدانى که رسول خدا (صلى الله وآله وسلم ) تجارت میکرد و حعتعالى مدح میفرماید جماتى را که مردان چندند که غافل نمیگرداند ایشان را تجارت و نه فروختن از یاد خدا ایشان جماعتى بودند که تجارت میکردند و چون نماز میشد مشغول نماز میشدند و این بهتر است از کسیکه تجارت نکند در وقت خود نماز را بکند.
در حدیث موثق منقول است که بآنحضرت عرض کردند که شخصى هست میگوید که در خانه مى نشینم و نماز میکنم و روزه میدارم و عبادت پروردگار خود میکنم و روزى من البته از براى من میاید حضرت فرمود که این مرد یکى از سه کس است که دعاى ایشان مستجاب نیست .
در حدیث دیگر منقول است که شخصى بآنحضرت عرض کرد که میخواهم دعا کنید که خدا مرا روزى بدهد باراحت فرمود که طلب روزى بکن چنانچه خدا ترا امر کرده است من دعا نمیکنم براى تو.
درحدیث دیگر منقول است که آنحضرت احوال شخصى را پرسیدند شخصى گفت که او پریشان شده است حضرت پرسیدند که بچه کار مشغولست ؟ گفت در خانه نشسته است و عبادت الهى میکند فرمود که معاش بچه نحو میگذرد؟ گفت بعضى از برادران مؤ من به احوال او مى رسد حضرت فرمود انکسى که روزى اورا میدهد عبادتش بهتر است از عبادت او.
درحدیث معتبر از حضرت امام محمد باقر(علیه السلام ) منقول است که کسیکه طلب دنیا کند براى آنکه از مردم سؤ ال نکند و روزى عیال خود را فراخ گرداند و با همسایگان خود احسان کند در روز قیامت روى او مانند ماه شب چهارده باشد.
ازحضرت رسول (صلى الله علیه وآله وسلم ) منقول است که عبادت هفتاد جزء است بهترین آنها طلب حلال است .
درحدیث دیگر فرمود که هرکه شب بخوابد وامانده از طلب حلال چون شب بسرآید آمرزیده شده باشد.
دراحادیث معتبره منقول است که چون در دکان خود را گشودى و متاع خود را پهن کردن آنچه بر تو بود کردى دیگر بر خدا توکل کن .
دراحادیث معتبره ازحضرت رسول (صلیه الله علیه وآله وسلم ) منقول است که در حجة الوداع فرمود بدرستیکه جبرئیل در دل من دمید که هیچ صاحب جانى نمیمیرد مگرآنکه روزى مقرر خود راتمام میخورد پس از خدا بترسید و مبالغه در طلب روزى مکنید و دیر رسیدن روزى بر آن ندارد شمارا که طلب چیزى از روزى را بمعصیت خدا بکنید زیراکه حقتعالى روزى را درمیان خلق خود حلال قسمت کرده است و حرام قسمت نکرده است پس کسیکه از معصیت خدا بپرهیزد و صبر کند روزى او از حلال میرسد و هرکه پرده درى کند و تعجیل نماید و از حرام بگیرد از روزى حلال او همان مقدارکم میشود و درقیامت حسان او خواهند کرد برآن روزى حرام .
ازحضرت صادق (علیه السلام منقول است که اگر بنده در سوراخى باشد خدا روزى اورا میرساند پس پرمبالغه در طلب روزى مکنید.
در احادیث معتبره از آنحضرت منقول است که خدا روزى مؤ منان را از جائى چند مقرر فرموده است که گمان نداشته باشد براى آنکه چون نمى دانند که روزى اشان از کجا میاید دعا بسیار من کنند و دراحادیث دیگر از حضرت صادق (علیه السلام ) منقول است که تجارت کردن عقل را زیاد مى کند و ترک تجارت کردن عقل را کم میکند.
حضرت امام موسى (علیه السلام ) بتاجرى فرمود که بامداد برو بسوى چیزى که موجب عزت تو است یعنى بازار.
دراحادیث دیگر منقول است که بامداد بطلب روزى بروید و تحقیق این مطلب با احادیث دیگر در کتاب عین الحیوة مذکور است .

نوشتن دیدگاه