تأكيد پيامبر (ص) بر تشكيل سپاه و حضور تمامى مهاجران و انصار، جز امير مؤمنان (ع) ، معلولِ عللى بوده است:
الف) دور كردن عاملان توطئه از مدينه
ب) فراهم سازى زمينۀ حكومت امام على (ع)
ج) آزمايش نمودن صحابه در اطاعت كردن يا سرپيچى از دستور پيامبر (ص)
د) نشان دادن اين كه معيارهاى خلافت و حكومت، شايستگى و لياقت است، نه سن. 1
پاورقی:
1) . پيامبر (ص) با منصوب كردن اُسامۀ جوان به فرماندهى سپاهى كه بزرگان و ريش‌سفيدان صحابه درآن بودند، تدبيرى كرده بود تا بعد از ايشان، به وصايت و خلافت على (ع) خُرده نگيرند و نگويند كه على، جوان است. امّا متأسّفانه، اين حادثه، اتّفاق افتاد و همان طور كه در زمان حيات پيامبر (ص) به فرماندهى اُسامۀ جوان، ايراد گرفتند، بعد از وفات پيامبر (ص) نيز برخى به على (ع) ايراد گرفتند و مى‌گفتند كه براى به خلافت رسيدن، جوان است.