لبخند بزن فاطمه! کعبه، آغوش گشوده است به رویت.
دستانت را به دیوارهای بلندش تکیه بده!
سرت را بر سنگ‏ های متبرکش بگذار!
حالا به اذن خدا «یا علی» بگو و داخل شو.
بگذار دیوارها پشت سرت بسته شوند.
بگذار در حریم خانه خدا، تنها تو باشی و مولودی که چشم و چراغ اهل بیت است.
بانو! گره از پیشانی ‏ات بردار و عرق از جبین پاک کن.
اینک این فرزند توست که هنوز نیامده، بر مسیح بن مریم فخر می‏فروشد!
شاد باش که به زودی، کودکت پای بر زمین می‏نهد و نور جمالش، عرش خدا را روشن می‏کند!
شاد باش که به زودی، هلهله و شادی، از تمام ارکان هستی، برمی‏خیزد!
بانو! فرزند تو، تجسم عدالت و ایمان است. چشم خدا، دست خدا و روح خداست.
لبخند بزن، فاطمه! به صدای گریه فرزندت گوش فرا ده که در هیاهوی هلهله‏ ها، گم شده است.

نسرین رامادان