خانه های جمعی از مهاجرین و فضیلتی از علی(ع)
اطراف مسجد هم اتاق هایی برای همسران رسول خدا(ص)ساختند و جمعی از مهاجرین دیگر چون علی(ع)، حمزه ابو بکر و دیگران نیز اتاق هایی ساختند و هر کدام دری از اتاق خود به سوی مسجد باز کردند که در هنگام نماز از آنجا به مسجد می آمدند،
تا اینکه پس از چندی که به گفته برخی در سال دوم هجرت بود جبرئیل بر آن حضرت نازل شده و گفت: خدای تعالی امر فرموده که جز تو و علی، افراد دیگر درهای خانه خود را به طرف مسجد مسدود کنند، و این موضوع بر بعضی گران آمد و چون رسول خدا(ص) بدانها فرمود: من از پیش خود چنین دستوری ندادم، بلکه دستوری بود که خدای تعالی به وسیله جبرئیل مرا بدان مامور کرد آنان راضی شدند، و این داستان یعنی حدیث
«سدوا الابواب الا باب علی ع» (1)
را بیش از پنجاه نفر از محدثین شیعه و اهل سنت از بیش از بیست نفر از صحابه رسول خدا نقل کردهاند که برای تحقیق بیشتر میتوانید به کتابهای مفصلی که در این باب نوشته شده مراجعه کنید. (2)
باز ماندن در منزل علی(ع) به مسجد
پس از بنای مسجد النبی، یاران پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در اطراف مسجد برای خود خانه هایی ساخته بودند که یکی از درهای آنها رو به مسجد باز میشد. پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله و سلم به فرمان خدا دستور داد که تمام درهایی را که به مسجد باز میشد ببندند، جز در خانه علی بن ابی طالب را. این مطلب بر بسیاری از یاران رسول خدا گران آمد، از این رو پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بر منبر رفت وچنین فرمود:
خداوند بزرگ به من دستور داده است که تمام درهایی را که به مسجد باز می‌شود ببندم، جز در خانه علی را; ومن هرگز از پیش خود به بسته شدن دری ویا باز ماندن آن دستور نمیدهم; من در این مسایل پیرو فرمان خدا هستم. (3)
آن روز تمام یاران رسول خدا این موضوع را فضیلت بزرگی برای حضرت علی - علیه السلام تلقی کردند تا آنجا که خلیفه دوم بعدها میگفت: ای کاش سه فضیلتی که نصیب علی شد نصیب من شده بود، وآن سه فضیلت عبارتند از:
1) پیامبر دختر خود را در عقد علی در آورد.
2) تمام درهایی را که به مسجد باز میشد بست، جز در خانه علی را.
3) در جنگ خیبر پیامبر پرچم را به دست علی داد. (4)
تفاوتی که میان حضرت علی - علیه السلام ودیگران وجود داشت این بود که ارتباط او با مسجد هیچ وقت قطع نشده بود، او خانه زاد خدا بود ودر کعبه دیده به جهان گشوده بود، بنابر این مسجد از روز نخست خانه او بود واین موقعیت، دیگر هرگز برای هیچ کس دست نداد. گذشته از این، حضرت علی - علیه السلام به طور قطع ودر هرحال رعایت شئون مسجد را میکرد ولی دیگران کمتر میتوانستند شئون مسجد را آن طور که باید رعایت کنند.
__________________________
1. درها را ببندید جز در خانه علی(ع).
2. الصحیح من السیره، ج 4، صص 95 - 94. جالب این است که ابن ابی الحدید معتزلی که خود از دانشمندان بزرگ اهل سنت است در شرح نهج البلاغه(ج 11، ص 49)شرحی از حدیثهای بسیاری که طرفداران ابو بکر در فضیلت او برای مقابله با فضایل علی(ع) جعل کردهاند ذکر کرده و از آن جمله این حدیث است که گفته است: چون نتوانستند این فضیلتبزرگ را برای علی(ع)منکر شوند آمدند و نظیر آن را برای ابو بکر جعل کردند و نظیر حدیث مواخاه(و داستان برادر شدن علی(ع)با رسول خدا که در صفحات آینده خواهید خواند)که طرفداران ابو بکر در برابر آن حدیث«لو کنت متخذا خلیلا لاتحذت ابا بکر خلیلا»را وضع کردند. . . ، و بدین ترتیب اعتبار و ارزش این گونه حدیثها هم که درباره ابو بکر وارد شده روشن می‌شود، و اکنون برای شاهد این گفتار این دو حدیث جعلی را از سیره ابن هشام بشنوید که در باب«داستان بیماری رسول خدا(ص)»(ج 2، ص 649)از زهری از ایوب بن بشیر روایت کرده که رسول خدا(ص)در هنگام بیماری و حلتخود فرمود:
«انظروا هذه الابواب اللافظة فی المسجد فسدوها الا بیت ابی بکر. . . »و به دنبال آن از برخی از خانواده ابو سعید بن معلی روایت کرده که در همان روز فرمود:
«لو کنت متخذا من العباد خلیلا لا تخذت ابا بکر خلیلا. . . »
و خود قضاوت کنید. . . !
3 - مسند احمد، ج3، ص369; مستدرک حاکم، ج3، ص 125; الریاض النضرة، ج3، ص 192و. . . .
4 - مسند احمد، ج2، ص26.
