قال الباقر علیه السلام:
ان العبد لیذنب الذنب فیزوی عنه الرزق.(415)
بنده خدا برای گناهیکه مرتکب میشود، از رزق و روزی خود دور می افتد و در تنگی معیشت قرار می گیرد!
گنه از بنده چون گردد صادر - خدایش هست در آن لحظه ناظر
بضیق رزق می گردد گرفتار - بهر کاری خداوند است قادر
415) اصول کافی، ج 2، ص 270